18 juli Hua Hin

Vrijdag 18 juli.

 

Goedemorgen deze grijze morgen. Ron zijn aura is zwarter dan zwart vandaag. Zijn humeur wijkt hier niet vanaf. Want wat voelt hij zich de hele dag al min. Het begon gistermiddag al maar vandaag was het dieptepunt. Hij heeft de hele dag op bed en op de bank gelegen. Geen koorts, maar wel zeer zware benen, misselijk, koppijn en duizelig. Jes en ik hebben ons de ochtend wel vermaakt. Een beetje gezwommen, gespeeld, filmpje gekeken etc. Na zijn slapen werden we beiden toch een beetje gek thuis dus heb ik een tuk tuk laten komen om mij en Jes naar the Villa market te brengen. Ik had hier een paar dagen terug een leuke rugtas gezien dus ik dacht, die gaan we halen. We moesten ook nog wat bodschappen doen en aangezien deze shoppingmall 3 verdiepingen heeft met werkelijk alles wat je je kunt voorstellen, zouden we ons wel een uurtje vermaken. Jes is helemaal gek van de tuk tuks! Nog nooit is hij ergens zo zuinig op geweest als op zijn eigen speelgoed tuk tuk ! Koek koek, noemt hij ze. 

Ik vertelde hem dat we met de tuk tuk gingen winkelen en hij had er helemaal zin in ! Het was ongeveer een kwartiertje hobbelen en schudden en toen waren we er al. De man was zo voorzichtig op de hobbelige weg dat hij erg rustig over hobbels en kuilen heen ging en dan even naar achteren keer of we er nog waren, om weer verder te rijden. 

Eenmaal aangekomen heb ik Jesse in een gigantische winkelkar gezet met zijn autos en zijn we racend door de market gegaan! 

Ik heb mijn tas gekocht, Jes een mooie tractor met aanhanger en verder nog wat boodschapjes. 

 

Toen we klaar waren na een uurtje heb ik de tuk tuk meneer weer opgebeld (we hebben namelijk een Thaise telefoon) en die kwam er meteen aan zei hij. Jes en ik gingen bepakt en bezakt naar de uitgang maar zijn eerst nog even gestopt bij een viertal mannen die op nader te bepalen muziekinstrumenten ''hotel california'' speelden. Prachtig ! We hebben een cd meegenomen :)

Ron had ze al op de night market gezien maar is toen vergeten een cd mee te nemen. 

 

De tuk tuk meneer, zoals we hem altijd noemen, stond netjes op ons te wachten. Jesse gaf hem een vette High five wat vrij uitzonderlijk is deze dagen aangezien hij het helemaal gehad heeft met het gefriemel. Deze man was dan ook erg vriendelijk en zeker niet opdringerig. 

Na een kwartiertje waren we weer thuis en lag Ron nog op de bank. Weinig veranderd. 

Nog even gezwommen met Jes en gegeten en toen hij sliep zijn wij ook op bed gegaan. 

 

Hopelijk is hij morgen weer opgeknapt !